لنزهای تماسی

لنز تماسی (به انگلیسی: contact lens) یا عدسک، یک عدسی نازک پلاستیکی است که روی قرنیه چشم قرار می‌گیرد. لنز تماسی می‌تواند صرفاً جنبه زیبایی (تغییر رنگ عنبیه چشم) داشته باشد یا جنبه پزشکی (مانند درمان عیوب انکساری چشم با لنز تماسی). قرنیه چشم تنها عضوی در بدن است که اکسیژن را مستقیماً از هوا دریافت می‌کند لذا لنز باید قابلیت عبور اکسیژن را از خود داشته باشد که چشم دچار کمبود اکسیژن و نهایتاً آسیب قرنیه نگردد. امروزه استفاده از لنز چشم بین مردم به ویژه زنان اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است، به طوریکه در حال حاضر بیش از ۱۵۰ میلیون نفر در کل دنیا از آن استفاده می‌کنند. مردم برای استفاده از آن دلایل مختلفی دارند. ورزشکاران و همچنین طرفداران لنزهای زیبایی بیشترین افرادی هستند که از لنز استفاده می‌کنند. نداشتن مشکلات عینک مانند شکستگی، بخار کردن شیشه،‌ تمیز کردن مداوم عدسی عینک و مشکلات دیگر بیش از پیش افراد را برای استفاده از لنزهای طبی ترغیب کرده است. همچنین استفاده از لنز برای ورزشکارانی که چشمهای ضعیفی دارند و برای ورزشهایی مانند اسکی و موتورسواری مجبور به استفاده از عینک هستند بسیار مناسب است.

کاشت لنز

عدسک یا لنز چشم دائمی : ( Intraocular Lens) گونه‌ای عدسی است که در داخل چشم انسان به‌طور دائمی کاشته می‌شود تا بیماری‌هایی نظیر آب‌مروارید، نزدیک‌بینی یا دوربینی را اصلاح کند. رایج‌ترین نوع عدسک داخل چشمی آن‌هایی هستند که به جای عدسی طبیعی چشم که به نوعی دچار اختلال است، قرار داده می‌شوند. در اصطلاح پزشکی به این نوع لنزها "سودوفاکیک " گفته می‌شود. تفاوتی که این لنزها با لنزهای طبی متحرک دارند این است که دیگر نیازی به درآوردن لنز و استفاده از جالنزی و مایع لنز ندارند . عموماً لنز چشم دائمی در جریان عمل آب مروارید و پس از آنکه عدسی تار شده(به اصطلاح کاتاراکت) برداشته شد، به جای لنز طبیعی چشم بیمار قرار داده می‌شوند. نوع دیگر عدسک داخلی در اصطلاح فاکیک phakic IOL یا PIOL گفته می‌شود. این گونه لنزها روی عدسی طبیعی چشم قرار داده می‌شوند و برای درمان عیوب انکساری چشم نظیر نزدیک‌بینی مناسب هستند. این گونه عدسک‌های داخل چشمی عموماً از جنس پلاستیک هستند و دو گیره به اصطلاح چسبنده دارند که در اتاقک چشم به راحتی لنز را نگاه‌داری می‌کنند.قبلاً لنزهای داخل چشمی از مواد غیرقابل انعطاف ساخته می‌شدند؛ موادی همچون متیل متاکریلات. اما امروزه از مواد انعطاف‌پذیر درست می‌شوند.بیشتر لنزهای داخل چشمی که امروز استفاده می‌شوند، تک‌کانونی هستند؛ به این معنی که یا برای تمرکز دید دور یا دید نزدیک کارایی دارند. با این حال گونه‌های دیگری چون لنزهای چندکانونی برای دید دور، میانه و نزدیک به‌طور هم‌زمان و لنزهای تطابقی نیز در دسترس هستند

PRK

لیزر رادیواکتیو جهت کاهش نزدیک بینی و آستیگماتیسم در یک روش موسوم به کراتوتومی فوتورفراکتیو(PRK) بکار می‌رود. با استفاده از یک نور نامرئی و پرقدرت، لیزر قرنیه را می‌شکافد. تیغ‌های جراحی در PRK استفاده نمی‌شوند.

فمتولیزیک

نسل جدید جراحی لیزیک است که برداشتن لایه سطحی قرنیه بجای میکروکراتوم و به شیوه مکانیکی از فمتوسکند لیزر استفاده میشود. در این روش عوارض کمتری نسبت به لیزیک کلاسیک وجود دارد.

لیزیک

یزیک روشی متشکل از جراحی میکروسکوپی و لیزر رادیواکتیو برای تصحیح نزدیک بینی، دوربینی و آستیگمات است. در LASIK یک وسیله کاملا تخصصی (میکرو کراتوم) برای برش یک لایه قرنیه استفاده می‌شود. این لایه عقب زده می‌شود ، و لیزر رادیواکتیو بافت در تماس قرنیه رابرای تغییر شکل آن برش می‌دهد. لایه سپس برگردانده می‌شود واجازه داده می‌شود در محل التیام یابد. در این روش بخیه بکار نمی‌رود.